Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια χρόνια παθολογία που στοχεύει σε βλάβες στις αρθρικές δομές του μυοσκελετικού συστήματος. Ο κύριος λόγος για μια χρόνια νόσο είναι μια μεταβολική ανισορροπία, η οποία οδηγεί σε μια προοδευτική διαδικασία εκφυλιστικής-δυστροφικής φύσης. Οι στόχοι της βλαπτικής αντίδρασης είναι ο αρθρικός χόνδρος, ο συνδετικός ιστός, ο θύλακας, οι τένοντες, τα οστά και οι μυϊκοί κορσέδες. Στη χρόνια μορφή παθολογίας, οι περιαρθρικοί μύες εμπλέκονται στη φλεγμονώδη διαδικασία και χάνουν την ανατομική ελαστικότητα λόγω παραμόρφωσης και διόγκωσης της άρθρωσης. Για να αποφύγετε επιπλοκές που σχετίζονται με τον αποκλεισμό της σκελετικής βιοκινητικότητας και να μην μείνετε ανάπηροι, πρέπει να οπλιστείτε με πληροφορίες σχετικά με την αρθροπάθεια - τι είναι, ποιες είναι οι αιτίες, τα συμπτώματα και η θεραπεία.
Αιτίες και παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη παθολογίας
Η φλεγμονώδης-καταστροφική διαδικασία στις αρθρώσεις ξεκινά συχνά χωρίς λόγο. Αυτή η έναρξη εμφανίζεται στην ιδιοπαθή (πρωτοπαθή) οστεοαρθρίτιδα. Ο μηχανισμός ανάπτυξης της δευτεροπαθούς αρθροπάθειας ξεκινά σύμφωνα με ορισμένες συνθήκες και παράγοντες, και συγκεκριμένα:
- Τραυματισμός της άρθρωσης (κάταγμα, βλάβη μηνίσκου, ρήξη συνδέσμων, εξάρθρωση, συμπίεση + μώλωπες, κάταγμα οστού).
- Δυσπλασία (μη φυσιολογική ενδομήτρια ανάπτυξη των αρθρικών συστατικών).
- Παραβίαση του μεταβολισμού των υλικών.
- Παθολογίες αυτοάνοσου τύπου (ρευματοειδής αρθρίτιδα, ψωρίαση, αυτοάνοση τοξική βρογχοκήλη, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος).
- Μη ειδική καταστροφική αρθρίτιδα (με πυώδες συστατικό).
- Λοιμώξεις διαφόρων αιτιολογιών (φυματίωση, μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα, βλεννόρροια, σύφιλη, ηπατίτιδα).
- Παθολογίες των ενδοκρινών αδένων (σακχαρώδης διαβήτης, τοξική βρογχοκήλη, παθολογία των επινεφριδίων και της υπόφυσης).
- Ορμονική δυσλειτουργία (μειωμένα επίπεδα οιστρογόνων και ανδρογόνων).
- Εκφυλιστικές + δυστροφικές αντιδράσεις (σκλήρυνση κατά πλάκας, νόσος Perthes).
- Ογκολογικά νοσήματα.
- Ασθένειες του αίματος (αιμορροφιλία, αναιμία, λευχαιμία).
Παράγοντες κινδύνου που προκαλούν και οδηγούν σε οστεοαρθρίτιδα:
- Αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
- Παχυσαρκία (το υπερβολικό βάρος οδηγεί σε σταθερά κατακόρυφα φορτία που υπερφορτώνουν τις αρθρώσεις, τα οποία γρήγορα φθείρονται και οδηγούν στην απώλεια των χόνδρινων πλακών).
- Επαγγελματικά κόστη, δηλαδή το φορτίο σε μια συγκεκριμένη ομάδα αρθρώσεων, που οδηγεί σε φλεγμονή ή πρόωρη καταστροφή τους πριν από άλλες ομάδες.
- Μετεγχειρητικές συνέπειες: άκρως τραυματική επέμβαση με αποβολή του προσβεβλημένου ιστού (μαλακός ιστός, ιστός χόνδρου, οστικός ιστός). Μετά από επεμβάσεις αποκατάστασης, η δομή της άρθρωσης δεν έχει την ίδια στερέωση, επομένως κάθε στρες οδηγεί σε οστεοαρθρίτιδα.
- Ένας κληρονομικός παράγοντας, δηλαδή η οστεοαρθρίτιδα, μπορεί να επηρεάσει ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειας.
- Ορμονική ανισορροπία κατά την εμμηνόπαυση ή μετά την αφαίρεση των ωοθηκών στις γυναίκες, του προστάτη στους άνδρες.
- Παραβίαση της ισορροπίας νερού-αλατιού.
- Η νευροδυστροφική βλάβη στη σπονδυλική στήλη είναι ένα έναυσμα για τη γληνοβραχιόνια, την οσφυοϊερή αρθρίτιδα και το ισχίο.
- Δηλητηρίαση με φυτοφάρμακα, βαρέα μέταλλα.
- Διακυμάνσεις της θερμοκρασίας με ξαφνικές αλλαγές συν υποθερμία.
- Μόνιμο τραύμα σε μια συγκεκριμένη ομάδα αρθρώσεων.
Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν το περιβάλλον, το οποίο πρόσφατα έχει κορεστεί με υψηλή ακτινοβολία υποβάθρου, τοξικές ουσίες (ομίχλη πάνω από βιομηχανικές πόλεις και βιομηχανικές περιοχές, καθώς και συχνές δοκιμές στρατιωτικού εξοπλισμού ή διακρατικούς πολέμους, αποτέλεσμα των οποίων είναι τρύπες του όζοντος + ισχυρή υπεριωδης ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ). Ακτινοβολία). Μολυσμένο πόσιμο νερό + τροφές πλούσιες σε συντηρητικά οδηγούν στην ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας.
Ο μηχανισμός ανάπτυξης αρθρώσεων
Η βάση για τον μηχανισμό πυροδότησης της οστεοαρθρίτιδας είναι η διακοπή της αλυσίδας των διαδικασιών αποκατάστασης των κυττάρων του χόνδρου και η διόρθωση των προσβεβλημένων περιοχών του συνδετικού ιστού από νεαρά κύτταρα. Οι πλάκες χόνδρου καλύπτουν σφιχτά τις ακραίες επιφάνειες των οστών που αποτελούν μέρος των αρθρώσεων κίνησης. Ο φυσιολογικός χόνδρος έχει ανατομικά ισχυρή δομή, είναι λείος, ελαστικός και λιπαντικός χάρη στο αρθρικό υγρό, ένα βιολογικό υλικό που λιπαίνει τα ενδαρθρικά συστατικά. Είναι το αρθρικό υγρό που επιτρέπει την ανεμπόδιστη κίνηση των συστατικών της άρθρωσης μεταξύ τους.
Ο ιστός χόνδρου και η αρθρική λίπανση εκτελούν την κύρια λειτουργία της απορρόφησης κραδασμών και μειώνουν την τριβή των οστών που καλύπτονται από χόνδρο. Τα οστέινα άκρα χωρίζονται μεταξύ τους με σάκους υγρού και σταθεροποιούνται από έναν κορσέ συνδέσμων και μυών. Μια συγκεκριμένη διαμόρφωση και πλέγμα της μυϊκής-συνδετικής συσκευής επιτρέπει σε αυτή τη δομή να εκτελεί ακριβείς εμβιομηχανικές κινήσεις όπως κάμψη, επέκταση, περιστροφή + περιστροφή. Ο σχεδιασμός, χάρη στη συνένωση των ταινιών, σας επιτρέπει να κρατάτε μια συγκεκριμένη θέση καθώς και να εκτελείτε συντονισμένες κινήσεις, διατηρώντας έτσι την ισορροπία του σώματος.
Το υψηλό στρες ή η ορμονική ανισορροπία οδηγεί στην καταστροφή των πλακών κολλαγόνου και εκθέτουν τα οστά. Σε αυτές τις περιοχές εμφανίζονται αιχμηρά οστεόφυτα, που προκαλούν πόνο με οποιαδήποτε κίνηση των αρθρώσεων του μυοσκελετικού συστήματος. Τα οστά πυκνώνουν και εμφανίζονται ψευδείς αρθρώσεις ανάμεσα στα οστεόφυτα, τα οποία αλλάζουν εντελώς τη λειτουργικότητα του κινητικού οργάνου. Λόγω του τραύματος στον θώρακα (ρήξη), υπάρχει λιγότερο αρθρικό υγρό και αρχίζει να υποφέρει ολόκληρη η δομή της άρθρωσης καθώς και ο κορσές των συνδέσμων και των μυών. Παρουσιάζεται οίδημα των αρθρώσεων και μπορεί επίσης να εμφανιστεί μικροβιακή λοίμωξη. Οι ζώνες οστεοποίησης οδηγούν σε περιορισμένη κίνηση και αγκύλωση της άρθρωσης.
Στάδια κλινικής εκδήλωσης παθολογίας της άρθρωσης: στάδια
Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από τρία στάδια ανάπτυξης, τα οποία αποτελούνται από:
- Στάδιο Ι:Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες μορφολογικές αλλαγές, ο τροφισμός δεν διαταράσσεται, το αρθρικό υγρό παράγεται σε επαρκείς ποσότητες. Η σταθερότητα της δομής της άρθρωσης αντιστοιχεί στη μέση φυσική δραστηριότητα. Κατά τη διάρκεια της καταναγκαστικής εργασίας, εμφανίζεται πόνος και πρήξιμο της άρθρωσης.
- Στάδιο II:Παρατηρείται εξάντληση της πλάκας του χόνδρου, σχηματίζονται εστίες οστεοφυτικών νησίδων και εμφανίζονται οστεοποιήσεις στα άκρα της άρθρωσης. Το σύνδρομο του πόνου εντείνεται, το πρήξιμο αυξάνεται και εμφανίζεται δυσκολία στην κίνηση. Όταν η παθολογία περνά στο χρόνιο στάδιο, ο πόνος είναι συνεχής και συνοδεύεται από φλεγμονή με περιόδους έξαρσης/ύφεσης. Η εμβιομηχανική είναι μερικώς εξασθενημένη, ο ασθενής προστατεύει την άρθρωση.
- Στάδιο III:η πλάκα χόνδρου είναι εντελώς φθαρμένη. αντί για χόνδρο, στα άκρα των οστών σχηματίζεται ένα σύστημα οστεοφύτων + εσφαλμένα στερεωμένες μεσοστεοφυτικές αρθρώσεις. Το ανατομικό σχήμα είναι εντελώς διαταραγμένο. Οι σύνδεσμοι και οι μύες των αρθρώσεων βραχύνονται και παχαίνουν. Ο παραμικρός τραυματισμός μπορεί να οδηγήσει σε εξαρθρήματα, κατάγματα και ρήξεις. Ο τροφισμός των κινητικών οργάνων είναι κατεστραμμένος, με αποτέλεσμα να μην λαμβάνουν την απαιτούμενη ποσότητα αίματος και θρεπτικών συστατικών. Τα τσιμπημένα νεύρα οδηγούν σε ισχυρή αντίδραση πόνου που υποχωρεί μόνο μετά τη χορήγηση ισχυρών παυσίπονων ή φαρμάκων από την ομάδα COX1/COX2.
Συμβατικά, μπορεί να προστεθεί ένα ακόμη στάδιο: το τέταρτο - τελικό στάδιο με ζωντανή κλινική εικόνα φλεγμονής, μόλυνσης, αφόρητου πόνου, ακινητοποίησης άρρωστων αρθρώσεων, υψηλό πυρετό και σοβαρή κατάσταση. Αυτό το στάδιο είναι το πιο σοβαρό και μπορεί να οδηγήσει σε σήψη και θάνατο.
Σύνδρομο πόνου οστεοαρθρίτιδας
Ο πόνος είναι χαρακτηριστικός της οστεοαρθρίτιδας. Αυξάνονται με την κίνηση, τη σωματική δραστηριότητα, με αλλαγές στις καιρικές συνθήκες, με αλλαγές στη θερμοκρασία, την υγρασία και την πίεση του αέρα. Ο πόνος μπορεί να προκληθεί από οποιαδήποτε στάση ή ξαφνικές κινήσεις. Το περπάτημα, το τρέξιμο και η παρατεταμένη κάθετη ορθοστασία ασκούν κάποια πίεση στις επώδυνες αρθρώσεις, με αποτέλεσμα οξύ ή πόνο. Στο πρώτο και στο δεύτερο στάδιο της παθολογίας, το σύνδρομο πόνου εξαφανίζεται χωρίς ίχνος μετά από μια νυχτερινή ανάπαυση, αλλά στο προχωρημένο στάδιο ο πόνος είναι σταθερός και δεν εξαφανίζεται. Το προσβεβλημένο στρώμα απορρόφησης κραδασμών, τα τσιμπημένα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία οδηγούν σε μια στάσιμη διαδικασία με εξασθενημένο τροφισμό και συσσώρευση διάμεσου υγρού. Το πρήξιμο προκαλεί οξύ παλλόμενο πόνο.
Ο πόνος μετά από μακρά περίοδο ανάπαυσης με ισχυρές κινητικές παρορμήσεις είναι ειδικός για την οστεοαρθρίτιδα. αυτή η κατάσταση ονομάζεται αρχικός πόνος. Ο μηχανισμός προέλευσης αυτού του πόνου είναι οστεοφυτικές ζώνες, οι οποίες καλύπτονται με καταστροφικά υπολείμματα χόνδρινου ιστού, ινώδους και παχύρρευστου υγρού. Καθώς οι αρθρώσεις κινούνται, μια μεμβράνη από αυτά τα συστατικά, ή υπολείμματα, καλύπτει τις εκτεθειμένες περιοχές, τις λιπαίνει και έτσι απορροφά τον πόνο. Ο πόνος απόφραξης εμφανίζεται όταν προϊόντα καταστροφής από τον ενδοαρθρικό χώρο, δηλαδή υπολείμματα οστών ή μεγάλες μεμβράνες συνδετικού ιστού, εισχωρούν στους μύες. Υπάρχει ένας άλλος τύπος πόνου: συνεχής, πόνος, εκρήξεις + ανεξάρτητα από κινήσεις, είναι χαρακτηριστικά της αντιδραστικής αρθρίτιδας.
Προσοχή!Ο τύπος απόφραξης του πόνου είναι προσβάσιμος μόνο μέσω χειρουργικής επέμβασης με επακόλουθη αποκατάσταση της προσβεβλημένης άρθρωσης. Η θεραπεία με λαϊκές θεραπείες δεν συνιστάται, καθώς είναι γεμάτη με την ανάπτυξη πυώδους αρθροπάθειας με εξάπλωση της μόλυνσης σε όλο το σώμα και μετά τη σήψη εμφανίζονται εμφανείς μορφολογικές αλλαγές σε όλα τα όργανα και τα συστήματα.
Συμπτώματα φλεγμονής των αρθρώσεων
Τα συμπτώματα χωρίζονται ανάλογα με τον βαθμό ανάπτυξης της παθολογίας. Η οστεοαρθρίτιδα γίνεται αισθητή μετά από 38-40 χρόνια, όταν το σύστημα φθοράς της άρθρωσης αρχίζει να φθείρεται και στη θέση του δεν εμφανίζονται ανανεωμένα ή νεαρά επιθέματα χόνδρου. Όταν υπάρχει ορμονική ανισορροπία, εμφανίζεται «χάος» σε όλα τα ζωτικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένου του μυοσκελετικού συστήματος, έτσι ώστε αντί για αναγέννηση των ιστών στις πληγείσες περιοχές, εμφανίζεται καταστροφή + παραμόρφωση.
Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας:
| Βαθμοί και περίοδοι οστεοαρθρίτιδας | Περιγραφή συμπτωμάτων |
|---|---|
| παίρνω πτυχίο |
|
| II βαθμού |
|
| III. Βαθμός |
|
| Φάσεις έξαρσης και ύφεσης | Στην οστεοαρθρίτιδα, οι παροξύνσεις εναλλάσσονται με υφέσεις. Η παθολογία επιδεινώνεται από τη σωματική δραστηριότητα. Οι παροξύνσεις προκαλούνται από αρθρίτιδα. Το σύνδρομο πόνου καλύπτει όλες τις πληγείσες περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του μυϊκού κορσέ. Σπάζει αντανακλαστικά και σχηματίζει επώδυνες συσπάσεις. Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από μυϊκούς σπασμούς. Όσο αυξάνεται η καταστροφή, το σύνδρομο πόνου γίνεται πιο έντονο. Στην αντιδραστική αρθρίτιδα, η άρθρωση διευρύνεται και παίρνει σφαιρικό σχήμα. Εμφανίζεται υγρό στις αρθρώσεις, το οποίο δημιουργεί ένα φαινόμενο ταλάντωσης όταν ψηλαφάται. Κατά τη διάρκεια μιας σύντομης ύφεσης, ο πόνος υποχωρεί αλλά η κίνηση είναι δύσκολη. |
Η έγκαιρη ανίχνευση της παθολογίας με τη χρήση διαγνωστικών εξετάσεων και η διαβούλευση με τους απαραίτητους ειδικούς θα βοηθήσει στην υπέρβαση του δεύτερου και του τρίτου σταδίου και στη διατήρηση της λειτουργικότητας και της υγείας όλων των ομάδων αρθρώσεων του μυοσκελετικού συστήματος μέχρι την τρίτη ηλικία.
Διαγνωστικά μέτρα
Η αποσαφήνιση της διάγνωσης βασίζεται σε εργαστηριακές/οργανικές μελέτες. Κάθε περίπτωση εξετάζεται διαφορετικά, δηλαδή με ατομική προσέγγιση σε κάθε ασθενή.
Η λίστα μελέτης αποτελείται από:
- Γενικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος.
- Εξέταση αίματος για φάρμακα για ρευματισμούς.
- Ανάλυση ούρων και κοπράνων.
- Ακτινογραφία: εικόνα σε τρεις θέσεις.
- Αξονική τομογραφία της άρθρωσης για αποσαφήνιση της δομής των οστών.
- MRI της άρθρωσης: εξέταση συνδέσμων και μυών.
- Υπολογιστική Τομογραφία.
Σπουδαίος!Οι ασθενείς με αρθροπάθεια πρέπει να επισκεφθούν ορθοπεδικό, ρευματολόγο, ενδοκρινολόγο, αιματολόγο, ογκολόγο και οι γυναίκες ασθενείς συνιστάται να επισκεφτούν έναν γυναικολόγο.
Θεραπευτικό σχήμα
Οι θεραπευτικές τακτικές περιλαμβάνουν μια ολόκληρη σειρά μέτρων που στοχεύουν στην εξάλειψη της βασικής αιτίας, στη διόρθωση της δίαιτας, στην αποκατάσταση χαμένων λειτουργιών + έναν ήπιο τρόπο ζωής, δηλαδή χωρίς ιδιαίτερη σωματική δραστηριότητα (μεγάλο περπάτημα, τρέξιμο, μεταφορά βαρέων αντικειμένων). Το θεραπευτικό σχήμα θεραπείας αποτελείται από φαρμακευτική θεραπεία, τοπική θεραπεία, φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες και θεραπεία άσκησης. Παράλληλα με αυτές τις μεθόδους, χρησιμοποιούνται λαϊκές θεραπείες.
Φαρμακευτική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα
Η σύνθετη θεραπεία αποτελείται από:
- φάρμακα της ομάδας ΜΣΑΦ.
- παυσίπονα (δισκία + ενέσεις).
- φάρμακα για την ανακούφιση των μυϊκών σπασμών (μυοχαλαρωτικά).
- αποκαταστάτες ιστού χόνδρου (χονδροπροστατευτικά);
- αντιβιοτικά?
- αντιισταμινικά?
- φάρμακα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος.
- Βιταμίνες: Β2, Β12, ΡΡ και Α.
- Αντιοξειδωτικά: Βιταμίνη C;
- Φάρμακα που βασίζονται σε ορμονικές ουσίες.
Συνιστάται να συμπεριλάβετε τα ακόλουθα στο θεραπευτικό σχήμα για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα:
- φάρμακα με βάση τον χρυσό.
- ανοσοκατασταλτικά?
- ανθελονοσιακά φάρμακα?
- Φάρμακα που αναστέλλουν τα κακοήθη κύτταρα.
Προσοχή! Κατά τη διάρκεια της ύφεσης της παθολογίας, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα δεν συνιστώνται. επηρεάζουν τη γαστρεντερική οδό, προκαλούν πολυάριθμα έλκη και επίσης αναστέλλουν τη διατροφική διαδικασία του χόνδρινου ιστού.
Αλοιφές τοπικής χρήσης για οστεοαρθρίτιδα
Η τοπική θεραπεία έχει άμεσο αποτέλεσμα. Τα τζελ και οι αλοιφές έρχονται σε άμεση επαφή με τον προσβεβλημένο ιστό, φθάνοντας γρήγορα στο σημείο και εξαλείφοντας τον πόνο και τη φλεγμονή. Για την αποκατάσταση της στιβάδας του χόνδρου, χρησιμοποιούνται συχνά παρασκευάσματα με τη μορφή πηκτωμάτων. Για τοπική χρήση χρησιμοποιούνται θερμαντικές + αντιφλεγμονώδεις αλοιφές.
φυσικοθεραπεία
Η ανακούφιση από τον σπασμωδικό πόνο με μείωση της φλεγμονής + βελτίωση του τροφισμού και της νεύρωσης γίνεται με τη βοήθεια της φυσικοθεραπείας. Οι φάσεις της έξαρσης εξαλείφονται ή συντομεύονται με θεραπεία με λέιζερ, μαγνητικά πεδία και υπεριώδη ακτινοβολία. Στη φάση ύφεσης της οστεοαρθρίτιδας, δηλαδή στη φάση ηρεμίας, οι διαδικασίες ηλεκτροφόρησης με διμεθυλοσουλφοξείδιο και αναισθητικά είναι χρήσιμες. Οι καταστροφικές και φλεγμονώδεις διεργασίες επηρεάζονται από την φωνοφόρηση με γλυκοκορτικοστεροειδή, την επαγωγική θερμική επεξεργασία, τις θερμικές εφαρμογές οζοκερίτη ή παραφίνης, καθώς και από σουλφίδια, ραδόνιο και θαλάσσια λουτρά. Ο μυϊκός κορσέ ενισχύεται μέσω ηλεκτρικής διέγερσης.
χειρουργική επέμβαση
Το πρόβλημα της παραμορφωμένης/αγκυλοποιημένης άρθρωσης λύνεται τελικά με χειρουργικές επεμβάσεις όπως η ενδοπροσθετική, καθώς και με μια παρηγορητική μέθοδο εκφόρτωσης του αρθρικού πλαισίου (η κοξάρθρωση εξαλείφεται με διατροχαντηρική οστεοτομία + διάτρηση της μηριαίας περιτονίας· η γονάρθρωση διορθώνεται με καθαρισμό με αρθροτομή ). ο ενδοαρθρικός χώρος από υπολείμματα καταστροφής συν τεχνητή αναδόμηση χόνδρου). Εάν το οστό είναι εντελώς δυσλειτουργικό, αντικαθίσταται με τεχνητό μόσχευμα και διορθώνεται ο άξονας της κνήμης.
σπιτικές θεραπείες
Η παραδοσιακή ιατρική βοηθά στην εξάλειψη του πόνου και της φλεγμονής, στην προσωρινή εξάλειψη του πόνου και στην αποκατάσταση των χαμένων λειτουργιών. Υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις πλήρους επούλωσης με παραδοσιακές μεθόδους χρησιμοποιώντας τα ακόλουθα βάμματα, αλοιφές και κομπρέσες:
- Βάμμα σκόρδου + κρεμμύδι και μέλι: 100 g πολτός σκόρδου + 100 g ψιλοκομμένο κρεμμύδι + 2 μεγάλες κουταλιές μέλι + 200 ml βότκα. Απορροφάται για 3-5 ημέρες. Εφαρμόστε με τη μορφή κομπρέσας και τρίψιμο.
- Sabelnik με τη μορφή βάμματος: 200 g ξηρής σκόνης ή φρέσκου πλιγούρι + 200 ml αραιωμένου ιατρικού αλκοόλ, αφήστε το για 24 ώρες. Πίνετε ένα κουτάλι τρεις φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα.
- Αλοιφή με βάση το λίπος ασβού και την πρόπολη: τρίψτε στις αρθρώσεις, εφαρμόστε δύο φορές την ημέρα.
- Επιτραπέζιο χρένο + μέλι: 100 g χρένο + 100 g μέλι + 100 ml βότκα. Αφήστε το να βράσει για 24 ώρες, πιείτε 20 σταγόνες. Αυτό το βάμμα μπορεί να τρίβεται σε επώδυνες αρθρώσεις 3-5 φορές την ημέρα.
- Αλοιφή καυτερής πιπεριάς + χοιρινό λίπος: 1 κουταλάκι του γλυκού σκόνη + 200 γρ λίπος. Απορροφάται για 2-3 ημέρες. Χρησιμοποιείται ως θερμαντικό τοπικό φάρμακο. Εφαρμόστε 1-2 την ημέρα.
- Συμπίεση: φλοιός βελανιδιάς + βελόνες ελάτης: 200 g φλοιός βελανιδιάς + 200 g θρυμματισμένες βελόνες ελάτης + 100 ml αλκοόλης.
Συνιστάται η χρήση όλων των αναγραφόμενων συνταγών παραδοσιακών θεραπευτών μόνο μετά από διαβούλευση με γιατρό. Εάν ο ασθενής είναι αλλεργικός σε ορισμένα φάρμακα, η λήψη τους απαγορεύεται αυστηρά, καθώς μπορεί να προκαλέσουν αναφυλακτικό σοκ.
Χαρακτηριστικά της πρόληψης
Η πρόληψη είναι ένα αποτελεσματικό μέσο πρόληψης ασθενειών, καταστροφής και παραμόρφωσης των αρθρώσεων. Για την πρόληψη πρέπει να κάνετε τα εξής:
- Προσαρμόστε το μενού και αποκλείστε τηγανητά, λιπαρά, πιπεράτα, αλμυρά, αλκοόλ + νικοτίνη.
- Προσθέστε ζελέ και ζελέ στο καθημερινό σας μενού.
- Αποφύγετε το κουραστικό άγχος.
- Αυξήστε τις προφυλάξεις ασφαλείας για την αποφυγή τραυματισμών.
- Εκτελείτε τακτικά ειδικές ασκήσεις για το μυοσκελετικό σύστημα.
- Δοκιμάστε να πάρετε βιταμίνες Β και C.
- Για πρόληψη, λαμβάνετε χονδροπροστατευτικά, συμπληρώματα ασβεστίου και καλίου και άλλα μέταλλα κάθε έξι μήνες.
- Μετά από διάστρεμμα άρθρωσης ή μηχανικό τραυματισμό, να εξεταστεί από γιατρό.
Σε αυτό προστίθενται συνεχείς σωματικές ασκήσεις για τη βελτίωση της παροχής αίματος, τη νεύρωση και την αποκατάσταση του χόνδρινου στρώματος των αρθρώσεων. Αυτές οι ασκήσεις συνταγογραφούνται από γιατρό.
Περίληψη
Η καταστροφή με παραμόρφωση των αρθρώσεων ξεκινά μετά από 38-40 χρόνια, επομένως η καταπολέμηση αυτής της παθολογίας δεν χρειάζεται να καθυστερήσει. Μια παραμελημένη ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρικό καροτσάκι και η έγκαιρη ανταπόκριση στην ασθένεια με αποτελεσματική θεραπεία είναι μια ξεκάθαρη επιτυχία στο δρόμο προς την ανάκαμψη. Είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί μόνο η οστεοαρθρίτιδα. Αυτός ο τύπος παθολογίας αναφέρεται σε μεταβολικές διαταραχές που σχετίζονται άμεσα με αλλαγές στα ορμονικά επίπεδα ή χρόνιες παθολογίες άλλων συστημάτων. Στα πρώτα συμπτώματα, επικοινωνήστε με έναν τραυματολόγο ή χειρουργό, μην διστάσετε, διαφορετικά θα αντιμετωπιστείτε μόνο σε χειρουργικό τμήμα με μακρά αποκατάσταση.